Tijd voor een feestje beste mensen. Ry Cooder wordt 70 jaar en dat moet gevierd.
Vieren kan op een eenvoudige manier: zet gewoon ‘s mans muziek op en wordt blij. Radio 1 deed al de moeite om een top 70 samen te stellen van beste Ry Cooder songs. Wie ben ik om deze selectie te betwisten? Bij deze, doe er uw voordeel mee met de groeten van Radio 1.
Ik zit nu al een week of twee in een ware Ry Cooder trip waarbij zijn verjaardag dan maar de kers op de taart vormt. Reden is het boek van Wouter Bulckaert. Bulckaert is er al simpele Vlaming in geslaagd een allereerste boek over Cooder uit te brengen. Hoe dat komt: geen idee maar het is als het ware een ware schande dat dit nog niet eerder gebeurd is. Hulde dus aan Wouter Bulckaert en een dubbele hulde mag ook want het boek is uiterst onderhoudend en leest als een wervelwind.
Ik kan wel genieten van af en toe wat structuur. Bulckaert heeft die ook in zijn boek gestopt. Hij focust in verschillende hoofdstukken op de verschillende gedaantes van Ry Cooder. Zijn eerste sessie soloplaten in de jaren 70 waarin Cooder uitblinkt als vertolker van oude blues en jazz uit de jaren 20 en 30, zijn soundtracks uit de jaren 80 en 90 waar vooral Paris Texas een onvervalst meesterwerk blijft, zijn samenwerkingen met krasse knarren als The Buena Vista Social Club en Ali Farka Touré, zijn sessiewerk uit vooral zijn begindagen met onder andere The Rolling Stones en Capitain Beefheart, zijn solowerk uit de recente jaren 2000 waarin hij zich ontpopt als verhalenverteller en zijn ervaringen uit de afgelopen decennia weelderig in zijn platen stopt.
Ik heb gesmuld van al die boeiende verhalen die zeer hapklaar werden verwoord door Bulckaert. Ik deed de moeite om de bijhorende muziek op te zetten zodat alles nog beter binnenkwam. Ik kende Cooder vooral van Paris Texas, The Buena Vista Social Club en zijn latere solowerk. Blij dat ik door dit boek platen als Chavez Ravine mocht herontdekken en vooral dat ik platen als Chicken Skin Music voor het eerst helemaal heb kunnen beluisteren en nog en nog…
Ik zou kunnen kniezen dat er geen foto’s in het boek staan, een bijhorende cd met een selectie muziek uit die periodes zou helemaal af geweest zijn. Maar met de streamingdiensten van tegenwoordig is het een kleine moeite om de muziek op te zoeken. Met dank aan Radio 1 dus ook zonder moeite.
Doe uzelf dus een dubbel plezier met Ry Zijn verjaardag: beluister de muziek van deze zwaar miskende muzikant en lees terwijl het boek van Wouter Bulckaert: “Ry Cooder, meester in de Schaduw”. De zon schijnt dus zet u daarbij de tuin… Wat kan het leven toch mooi zijn!
uw popkenner
Inderdaad een zeer fijn boek. Al stond er voor mij toch een keertje teveel het woordje “gesyncopeerd” in 🙂 Verder veel geleerd en genoten.
gesyncopeerd is dan ook een prachtig woord 😉