Ik heb een haat-liefdeverhouding met de zee. Nee, dat is niet waar. Wat ik voel voor de zee is enkel maar liefde. Met het strand, daar heb ik het minder mee. Vooral op warme zomerdagen wanneer de zon brandt, er in de verste verte geen spriet schaduw te bekennen is, het zand aan mijn voeten plakt en de geur van zonnebrandcrème mijn neus verveelt. En dan zwijg ik nog over al die mensen die opeengepakt naast elkaar liggen, nu ja, in coronaloze jaren toch.
Enfin, ik ga dus liever naar zee wanneer het grijs en koud is. Duizend tinten grijs, turen naar die eindeloze zee, dromend van verre landen. Ik word daar steevast melancholisch van. Ontroering maakt zich van mij meester.
Dat gevoel weet mijn goede vriend Tom Marien maar al te goed te vatten in zijn, door Yule Hermans met prachtige tekeningen getooide boek Geef Wacht.
Een boek voor kinderen zo u wil, maar ook volwassenen met een hart vol verbeelding kunnen verslingerd raken dit boek.
Komende kerstvakantie trek ik dus zeker en vast naar zee om dat gevoel van melancholie en ontroering weer tot mij te nemen. Voorzekers beeld ik mij dan in dat ik een wachter ben die droomt van de overkant.
Graag zou ik dan nadien ergens opwarmen met een heerlijk bord garnaalkroketten zoals je die enkel in Oostende of Oostduinkerke kan eten met daarbij een glas Oud Bruin. Zoals het hoort. Maar dat zal er niet inzitten dit jaar. Ik heb dus maar alvast thuis een flesje Rodenbach koud gezet voor als ik terug thuis zal zijn. Wie weet bak ik dan ook nog wel een koppel garnaalkroketten die natuurlijk nooit zullen kunnen tippen aan die verse zelfgerolde exemplaren van de plaatselijke horeca daar aan zee.
Wat dan weer wel mogelijk zal zijn is om dan het boek van Tom nog eens vast te nemen en dan ook nog het heerlijke plaatje op te leggen van Smory & de Visschers met zeemansliederen in het echt West Vlaams. Wie goed luistert herkent achter Smory en zijn vissers de gitaar van Roland Van Campenhout en de stem van Luc Dufourmont, ja, die van de geweldige serie Bevergem.
De plaat Piekenoas vol zompige zeemansblues kwam uit samen met boek en tentoonstelling Onze Vissers die te bewonderen viel in het Visserijmuseum van Oostduinkerke enkele jaren terug. Onder andere prachtige foto’s van doorgroefde zeemanskoppen van Stephan Vanfleteren vielen te bewonderen in boek en tentoonstelling.
Voor wie na coronatijden nog eens in Oostduinkerke verzeilt raakt: naast het Visserijmuseum ligt estaminet de Peerdevisscher die overheerlijke garnaalkroketten serveren én die een eigen én eveneens overheerlijk Oud Bruin op de kaart hebben staan.
U weet dus wat te doen binnenkort en voor nu is er alvast deze wederom excellente Book and Music pairing tip voor tijdens donkere, koude kerstdagen.
uw popkenner
