Dag van de vrouw…
Het jaarlijks terugkerend fenomeen van de dag van de vrouw dwingt mij bijna iets rond het onderwerp te brengen. De vrouw blijft een bizar wezen. De man zal de vrouw nooit helemaal doorgronden.
De vrouwen hebben jaren (en terecht natuurlijk) geijverd voor gelijke rechten.
Ik weet natuurlijk ook wel dat er jammer genoeg nog culturen zijn waarbij de vrouw wordt onderdrukt en misbruikt. Het is vooral voor deze vrouwen dat we moeten blijven strijden.
Wat mij betreft hebben ze die gelijke rechten nu in de westerse wereld wel verworven. Gelijke rechten wil zeggen gelijke plichten wil zeggen gelijk, helemaal gelijk…
Wat dan ook weer niet hetzelfde is als hetzelfde, oh nee.
In deze #metoo tijden roepen ik de vrouw op niet te klagen, dat doen wij mannen toch ook niet, en zonder gezever uw plaats op te eisen.
Ook in de muziekindustrie, ja. Klaag niet dat er te weinig vrouwen genomineerd worden onder MIA’s en andere prijzen maar zorg dat je gewoon geweldige muziek maak en zorg dat die gehoord wordt. Punt. Dan zal het wel lukken.
Ik merk stilaan precies toch dat er een kentering is… zet aub door zodat ze we snel die vrouwendag kunnen afschaffen, zodat wij op 8 maart, als man, geen stres meer dienen te ervaren. Zodat wij, als man, de druk niet meer dienen te voelen de vrouw in de bloemetjes te zetten.
Pas dan is de emancipatie een feit!
Feit is in ieder geval de dat vrouwen uit de muziekindustrie Jack White dankbaar mogen zijn. Jack White heeft niet enkel gezorgd voor de heropleving van het vinyl maar heeft er ook toe bijgedragen dat vrouwen in de muziek ernstiger genomen werden.
Dat is iets wat Jack White van in het begin heeft gedaan.
Beginnen deed het allemaal met de White Stripes. Eén helft was vrouw. Meg White. Jack heeft er zijn artiestennaam White aan te danken. Ze beweerden broer en zus te zijn maar waren aanvankelijk een getrouwd stel en later gescheiden. Maar de klik was er nog steeds om samen verder te doen. Beweren dat Meg White een gesofisticeerde strakke drumster is zou de waarheid geweld aandoen zijn. Maar de pure, kinderlijke, basale manier van drummen was wat Jack White nodig had om zijn songs vorm te geven.
Op zijn label Third Man Records gaf en geeft hij vrouwen heel veel kansen.
The Black Belles onder andere. Een all female garage goth band die er hun debuutalbum uitbrachten. Eén die de gedroomde huisband was tijdens de legendarische “Devil Night” met halloween.
Uit The Black Belles werd Olivia Jean geplukt om mee te spelen op de debuutplaat van toenmalige mevrouw Jack White en topmodel Karen Elson. Olivia Jean zou ook live met Karen Elson optrekken.
Olvia Jean zou ook meespelen op dé comeback plaat van queen of rock ‘n’ roll Wanda Jackson.
Nog iets wat Jack White deed bijna vergeten vrouwelijke sterren en pioniers uit de rock ‘n’ roll en country een comeback om u tegen te zeggen geven. Zoals Wanda Jackson maar ook Loretta Lynn. Hij producete niet enkele beider platen maar speelde er ook nog op mee.
Olivia Jean mocht ook nog een soloplaat opnemen bij Third Man Records (TMR).
Bij het verschijnen van zijn eerste soloplaat Blunderbuss nam Jack White zowel een volledig mannelijke als vrouwelijke band op tournee. De avond zelf besliste hij wie er mocht spelen.
Uit die vrouwelijke band werd Lillie Mae Richie gehaald die op Jack White zijn volgende plaat als bijhorende tour weer van de partij mocht zijn. Lillie Mae bracht nadien bij TMR haar eerste op country gerichte soloplaat uit.
The Haden Triplets, drie zussen, brachten onder toezicht van niemand minder dan Ry Cooder op TMR hun debuut uit.
Redelijk recent mocht Margo Price op het label debuteren. Binnen het jaar bracht deze country lady al een vervolg uit. Ze speelde samen met Loretta Lynn en Willie Nelson die een duet met haar opnam voor Price haar tweede plaat. Margo Price is ondertussen op weg een heuse country ster te worden.
Dan hebben we het nog niet gehad over zijn samenwerking met sterren als Alicia Keys voor de James Bond tune, met Adele vóór ze ster was en Beyoncé.
Of de vrouw die de lead vocals voor haar rekening mocht nemen in Jack White zijn derde grote band The Dead Weather. Vrouw in kwestie is Alison Mosshart van The Kills.
Dankzij Jack White kreeg de wereld heel wat mooie, boeiende vrouwen te horen, waarvoor hulde!
Leve Jack! Leve de vrouw!
uw popkenner
