Op 14 juni, de avond voor ze de studio introkken, speelde Flying Horseman een concert in de kleine zaal van den Arenberg om het nieuwe materiaal uit te testen.
Nog 2 keer slapen en die nieuwe plaat is er.
Benieuwd in hoeverre mijn toenmalige bevindingen nog standhouden…
op plaat… en live… 4 december in Het Bos natuurlijk
“Een concert bespreken dat er eigenlijk geen was. Een plaat recenseren die nog gemaakt moet worden. Geen eenvoudige opdracht.
Bert Dockx en zijn kornuiten dwingen mij sinds gisterenavond echter een poging te ondernemen.
Iets meer duiding dringt zich op voel ik aan mijn theewater.
Gisterenavond rond de klok van 20.30u trad Flying Horseman op in de kleine zaal van de Arenberg in Antwerpen.
Een gewoon optreden was het niet. Vanaf vandaag kruipt Flying Horseman in de studio om hun nieuwe plaat op te nemen. Alvorens dat de doen testten ze het nieuwe materiaal uit op het publiek.
Het concert werd gisteren pas via Facebook kenbaar gemaakt. De incrowd was al enkele dagen langer op de hoogte.
Het was dus meer een open repetitie waarbij de fans (want dat waren het toch vooral) voor het eerst met het nieuwe materiaal werden geconfronteerd.
Een eerste kennismaking met hoe die nieuwe wel eens zou kunnen klinken.
Zeker weten we dat niet want met Bert Dockx aan het roer zou er misschien wel nog eens heel wat kunnen veranderen.
Aan een concert noch plaatrecensie wens ik mij dus te wagen want beide vliegers gaan niet op.
Enkele bevindingen wens ik wel met alle plezier te delen met jullie, trouwe lezers.
De plaat zal meer dan waarschijnlijk “The Night is Long” heten. Wat, voor wie Flying Horseman kent, geen verrassende titel is.
De groep zoekt immers al van bij het begin de donkere kant van de muziek, het leven op. Lees: een mens wordt zelden vrolijk van de muziek van de Vliegende Ruiters.
Recht naar de keel, het hart grijpen doet ze dan weer des te meer.
De plaat zou ergens in november moeten uitkomen, een periode waarin de nachten langer en langer worden.
Wat hebben we nog kunnen vaststellen: wel, de bezetting van Flying Horseman blijft vooralsnog ongewijzigd. Lees: een bende onwaarschijnlijk getalenteerde muzikanten. Die drumpatronen van Alfredo Bravo: waanzin. Het subtiele gitaarspel van Milan Warmoeskerken: heerlijk. De ijle zangstemmen van de zusjes Mahieu: wonderlijk. De woeste gitaaruithalen van Bert Dockx: in your face.
Vergis u niet: Flying Horseman is en blijft echter het kind van Bert Dockx, enkel en alleen van Bert Dockx.
Onvoorbereid de studio intrekken is hier niet aan de orde. De nummers zaten al meer dan behoorlijk in de vingers. een Bert Dockx laat niets aan het toeval over…
Hebben we gisterenavond verrassingen kunnen optekenen? Oh, jawel. Meer nog, het waren, wat mij betreft, zelfs aangename verrassingen.
Er werden verschillende korte nummers opgetekend. Wat naar Flying Hoprseman gewoonte, waarin 6 minuten of meer voor een nummer niet ongewoon is, erg vernieuwend is. Het maakte dat het optreden, en waarschijnlijk ook de nieuwe plaat, wat meer ademruimte kreeg. De kans dat ze hiermee een breder publiek zullen aanspreken is behoorlijk groot. Waarmee ik niet wil zeggen dat ze een plaat in de vingers hebben die op MNM of Q Music zal gedraaid worden. Verre van…
Opvallend meer aanwezige synths werden er waargenomen. Wat voor meer diversiteit in de nummers zorgde. Ook dat feit kon ondergetekende appreciëren.
Ook enkele rustigere, relatief sober opgebouwde nummers in de set. Met ergens halverwege een heus wiegeliedje. Zou dat het cadeau zijn van Bert voor de hoogzwangere Loesje Mahieu?
Tussendoor nog even meegeven dat ik hier geen titels van nummers meegeef. Om twee redenen: ten eerste liggen ze, net als de plaattitel trouwens, nog niet 100% vast. Ten tweede ben ik het merendeel van de titels ondertussen al weer vergeten (te lui om te noteren).
Of er dan nog iets overbleef van de typische Flying Horseman ingrediënten? Absolutely: genoeg nummers die een trage opbouw kenden om uit te mondden in snoeiharde, bezwerende grooves.
Besluiten kunnen we door te melden dat de kans groot is dat Flying Horseman binnenkort zal komen aanzetten met zijn meest toegankelijke én meest gevarieerde plaat tot nu toe. Met zowel hun meest korte, toegankelijke song als hun meest harde, rauwe, bezwerende werk.
Zit Bert Dockx vandaag in de studio zijn zoveelste meesterwerk op rij op te nemen?
Wel, beste lezer, na wat ik gisteren heb mogen horen is die kans erg groot!
Ben ik even blij dat ik op een steenworp afstand van de stad woon waarin deze uitermate getalenteerde kerel resideert!
Tot de volgende…”
Photo by Danny Quintelier
Blij dat deze poët bij mij in de buurt woont 🙂
Allez ik bedoel Poëet natuurlijk
Niet alleen een Poeët maar ook een voorspeller !!