Een quizvraag: Wat hebben Melanie de Biasio en Balthazar gemeen?
Tip: het heeft eigenlijk niets met beider muziek te maken…
Gisterenavond heb ik de digicorder opgeruimd. Zo kwam ik bij een hele reeks opnames uit van het fijne Canvas programma “De Canvasconnectie”. Sommigen dateerden al van enkele jaren gelden. Ik stootte op de aflevering met Titus Simoens. Eén van de eerste beelden was een beeld dat ik kende…
De muziekkenner in u herkent hier natuurlijk de hoes van het tweede album van dé Belgische band van het moment Balthazar in. Ik wist dat er een verhaal achter de foto zat maar kende de details niet. Tot nu dus.
Titus Simoens, fotograaf en man achter deze foto’s, maakte een fotoreeks van de jongens van IBIS, voluit Koninklijk Werk IBIS. Een school/internaat voor jongens met een moeilijke thuissituatie die worden opgeleid tot zeeman, visser. Zij dragen uniformen zoals we die kennen uit ver vervlogen tijden. Zo lijkt ook de school een relict uit ver vervlogen tijden. Een school voor (wees)kinderen waar orde en tucht heersen. Blijkbaar werkt het wel…
Wel, kijk anders gewoon even naar het fragment. Van minuut 27 tot 30 ongeveer. Dat grijpt aan weet je wel. De beelden uit de docu “Les enfants de la mer/mère” van Annabel Verbeke grepen ook Titus aan. Waarop ook hij de school bezocht en een prachtige fotoreeks “Blue Sea” maakte. Die dan weer Balthazar aansprak…
De beelden van de jongetjes in hun uniform brachten mij dan weer terug naar afgelopen zomer. Ik verbleef enkele dagen met mijn gezin aan zee. Vermits ik al eens graag het aangename aan het nuttige koppel bezochten we in het Visserijmuseum de tentoonstelling “Onze Vissers”. De tentoonstelling belicht de geschiedenis van de vissers aan onze kust. Een onderdeel van de tentoonstelling betrof “Engelen van de zee”, een fotoreeks van Stephan Vanfleteren over… de kinderen van IBIS. Vanfleteren beperkt zijn fotoreeks tot het frontaal portretteren van de kinderen. Portretten zoals enkel Vanfleteren die kan maken. Prachtig, aangrijpend net als die reeks van Simoens.
Het hele verhaal van “Onze Vissers” zit ook nog eens vervat in een prachtboek waarin onder andere die reeks van Vanfleteren vervat zit. Bij het boek hoort dan ook weer een cd met zeemansliederen ingespeeld en gezongen door onder andere Roland en Luc Dufourmont (ID!OTS en de Roste uit Bevergem). Wie Luc Dufourmont een beetje kent weet dus dat er heel wat humor en weerhaken (heb je hem) in de muziek kunnen zitten en so it is… Meer dan een hebbeding zou ik zeggen. Wie het boek op de tentoonstelling kocht kreeg er ook nog de vinylversie zomaar gratis en voor niks bij.
Nu ik toch reclame aan het maken ben voor boeken presenteer ik maar ineens
Hier toont hij zijn drieluik… drie scholen met een apart regime verspreid over onze aardbol waaronder dus IBIS.
Net als Titus Simoens leverde ook Stephan Vanfleteren een platenhoes en wel aan… Melanie Debiasio voor haar prachtige, subtiele meesterwerkje “Blackened Cities”. Of hoe hoe platenhoes en muziek echt wel een eenheid vormen.
En over Balthazar gesproken. Ik luister al de hele week naar “We Fucked a Flame into Being”, de plaat van Warhaus, het soloproject van Balthazar topman Maarten Devoldere. Man man wat een heerlijke plaat is me dat. Referenties die vaak te horen zijn als sixties, Gainsbourg, Cohen houden wel degelijk steek. Beginnen doet de plaat met “I’m not Him” wat me verdacht veel doet denken aan “Elle et Moi” van Max Berlin, die koebel. Heerlijke openingssong. “The Good Lie” is voor wie een beetje radio luistert alom gekend, très Gainsbourg. Het instrumentale “Beaches” kende ik al enige tijd dankzij de vrienden van Shazam. Wie al eens Canvas kijkt zal het ongetwijfeld ook kennen… Wat een geweldig nummer is me dat. Trombones! Een mens wordt er voorwaar heel erg vrolijk van. Warhaus gaat hier nog veel op staan de komende weken dat weet ik zeker. Hopelijk kan ik ze snel eens live bewonderen en neemt Maarten zijn lief Sylvie Kreusch van Soldier’s Heart mee voor die heerlijk zwoele vrouwenstem.
Zo, beste lezer, weer heel wat te ontdekken deze week!
Veel plezier ermee!
uw popkenner
Die laatste zin moet je 2 keer lezen… Maar je bedoelt natuurlijk mr. Devoldere.
Inderdaad ja, ondergetekende heeft een ander lief