Televisie is zelden een echt boeiend medium. Des te meer een kijkbak voor het verstand dat voor bepaalde tijd is uitgezet. Nu zondig ik wel eens aan het medium. Ik blijf al eens hangen voor de immer populaire soap Thuis. De kinderen liggen in bed en dan wordt het even uitblazen. Het gevaar bestaat dat er dan een avond lang in de zetel gehangen wordt zonder dat er iets echt de moeite waard bekeken wordt. Nu ben ik veel maar niet de baas van de afstandsbediening. Die rol vervult mijn vrouw met verve. Met deze uitspraak riskeer ik het ongenoegen van mijn vrouw op de hals te halen. Dus bij deze counter ik het al ineens. Iemand moet de baas zijn over de afstandsbediening. Dus waarom niet mijn vrouw.
Bon, feit is dat er op mijn favoriete zender Canvas al eens een boeiende documentaire of reeks over muziek te zien is. Ik probeer dit plichtbewust op te nemen. Nu stapelen die docu’s zich stelselmatig op op onze digicorder.
Nu gebeurt het al eens dat we samen in de zetel zitten te kijken naar één of andere Scandinavische reeks. Iets wat we beiden wel kunnen smaken. Gisterenavond was zo een avond. Vanuit mijn ooghoeken had ik het in de gaten. Er werd weggedommeld… Dat is het moment om in actie te schieten. Het is een kwestie van beheerst te werk te gaan. De digicorder wordt ingeschakeld ik manoeuvreer naar “opnames” en dan zoek één van de opnames die ik nog moet zien. Gisteren is het me gelukt om de laatste aflevering van Pop-o-rama te zien en de aflevering van de Canvasconnectie over Damien Jurado.
Het waren beide uitzendingen waar ik iets voelde tintelen. Ik was geprikkeld. De oprichtster van Subbacultcha Belgium gaf haar visie op de besproken bands. Subbacultcha… Ik had er al van gehoord maar kende het niet helemaal. Een zeer boeiend project! Ze brengen een maandelijks magazine uit over alternatieve muziek/kunst. Daarnaast organiseren ze zelf ook events over heel België. Je kan lid worden en leden betalen ieder €8 per maand.
Het ging onder andere over Broeder Dieleman. Een Nederlandse singer songwriter die opereert vanuit Zeeuws Vlaanderen en zich laat inspireren door zijn streek. Een zeer bijzonder en vreemd persoon. Hij zingt in het dialect en zijn songs zijn religieus geladen. Ik zou echt wel eens met hem en zijn banjo door de polder willen dwalen. De polder die, let’s face it, op een steenworp van mijn dorp ligt. Ik kende zijn naam al maar wist niet wat zijn muziek inhield. Vorig jaar met Record Store Day bracht hij een splitsingle uit met niemand minder dan Bonnie Prince Billy. Vaak is hij met zijn bandrecorder op pad neemt hij de geluiden van zijn streek, de polder, op die hij verwerkt in zijn songs. Het donkere, bezwerende, religieuze van zijn muziek maken hem de David Eugene Edwards van Zeeuws Vlaanderen. Ik denk dat ik fan ben geworden!
Iets helemaal anders maar ook de moeite: Meteor Musik. Een stelletje nerds uit de Limburg die een obsessie hebben voor Russische synthesisers uit vervolgen tijden. Om het plaatje helemaal af te maken kleden ze zich als kosmonaut. Ze nemen hun muziek steeds op op cassettes van 5 minuten. Het nummer krijgt één kans en moet binnen de 5 minuten afgerond zijn. Heerlijk is dat vind ik dan weer. Heb ze al enkele malen net niet live gezien. Hopelijk krijg ik snel een nieuwe kans…
Op het einde kwam er nog een zekere Daniel Bachman voorbij geslopen. Nog nooit van gehoord. Maar zijn gitaarspel deed me direct iets. Ik ga de man de komende weken op zijn minst al eens wat beter uitchecken.
De energie was er nog en vrouw bleef rustig verder ronken. Hop naar een aflevering van de Canvasconnectie. Damien Jurado. Ik koos voor deze aflevering omdat de naam Damien Jurado, die ik tot voor kort van zeer ver kende, me de voorbije dagen/weken meermaals voor de ogen kwam. Review in de Morgen, interview in Humo. Mijn kameraad én muziekkenner par excellence, Peter Warmoeskerken, doneerde me onlangs nog een nummer van Damien Jurado. Ook hier weer een behoorlijk bijzonder en bizar persoon. De looks van een boekhouder maar een meer dan behoorlijke songschrijver. Ook in deze persoon ga ik me de komende weken met plezier wat meer verdiepen.
Diezelfde Peter, Prep voor de vrienden, doneerde me ook nog deze week volgend nummer:
Totaalpracht… Vooral omdat ik de voorbije week nog in Valencia heb doorgebracht! Onmiddellijk dan maar werk besteld van Javier Limón én Buika.
En dan dit nog…
Om maar te zeggen dat ik deze week heel wat muziek heb ontdek waar ik eigenlijk nog bitter weinig over te melden heb. Muziek… Van Zeeuwse folk tot Americana tot Spaanse levensliederen tot Arabische jazz… Zo veel verschillende genres… Eén ding hebben ze gemeen: ik word geraakt!!
Afsluiten doe ik met: Dank u Canvas, dank u Prep!
Dankzij jullie was dit een bijzonder vruchtbare week waar ik nog lang op kan teren!
De popkenner
