8 juli, avond
We zijn er! Capital of country music…
Aan de rand van Nashville hebben we ons hotel gevonden. Met een buitenzwembad. Vermits de temperaturen hier al een pak hoger liggen dan in de bergen kan dit wel eens van pas komen. Het zwembad ligt letterlijk aan de rand van een gigantisch druk verkeersknooppunt. De zin om ondanks de hitte daar in te springen verdwijnt opslag.
We zijn wederom moe van de lange autorit en bovenal hongerig. We frissen ons op om de stad in te trekken. Ondanks onze vermoeidheid gaan we zeker het nachtleven van Nashville nog opzoeken. We blijven hier slechts twee nachten dus veel tijd te verliezen is er niet. We bestellen de eerste Uber taxi van de reis en dat blijkt een voltreffer. Op minder dan vijf minuten is de taxi er brengt ons voor luttele dollars waar we zijn moeten: midden op Broadway! Wanneer ik uitstap lijkt het alsof ik een gigantische slag in mijn gezicht krijg en letterlijk de daarbij horende sterretjes zie.
Een kakafonie van muziek en licht valt letterlijk op ons neer. Rondom ons overal country bars met live muziek. Elke zaak heeft een box aan de gevel hangen om klanten te lokken. Het is echter onmogelijk te ontwaren welk geluid van welke zaak komt. Laat staan om een deftig stukje muziek te ontwaren.
Na een tijd wennen onze oren en ogen aan overload aan prikkels en kunnen we op stap. We belanden uiteindelijk in Robert’s Western World. En genieten van een stukje onvervalste Nashville kitsch. De band geeft het beste van zichzelf, wij sippen van ons biertje, de neons flikkeren en ik geniet.
De volgende dag gaan we met de wagen de stad doorkruisen. Bjorn wil wat muziekinstrumentenwinkels en een vlooienmarkt hier of daar aandoen.
Ik wil wat monumenten aanschouwen, The Ryman Auditorium voorop. Vanuit dit gebouw werd vroeger het legendarische Grand Ole Opry uitgezonden. Een radioshow die country muziek onder de aandacht bracht, waar alle groten optraden, een show die er voor zorgde dat country een hype, een genre op zich werd.
En natuurlijk wil ik langs Third Man Records, het label van held Jack White. In 2009 richtte hij het label op. Op de Nashville locatie is een concertzaal, winkel, en kunnen er live opnames gebeuren. Voor mij wordt het een soort van bedevaart naar heilige grond. Jack White zelf zal er niet zijn want meneer zit momenteel in Europa. Dat hebben we slecht afgesproken. Zoals verwacht is Third Man Records een walhalla voor deze fan. Ik kan zo maar even in een knip tientallen dollars uitgeven zonder daarvoor moeite te moeten doen.
Bjorn wil er in de befaamde Voice-O-Graph record booth een nummer opnemen. Een nummer voor zijn geliefde. Voor de leken onder ons: de Voice-O-Graph ziet er uit als een oude telefoon cel. Het dateert uit de jaren 40 en werd gebruikt om stemmen op te nemen, die werden op een plaatje geperst en kon dan als een soort gesproken brief, voicemail avant la lettre, worden opgestuurd. In Third Man Records staat er zo eentje en daar kan je dus je eigen plaatje opnemen. Bij een vorig bezoek enkele jaren geleden nam Eriksson Delcroix er verschillende nummers op die later op de bijzondere plaat In Nashville Tennessee zouden verschijnen. Ook Neil Young nam er een hele plaat op.
Nu is het er druk en Bjorn wat zenuwachtig. We beslissen de volgende ochtend terug te keren en dan een nieuwe poging te wagen.
Een passage langs de befaamde RCA Victor Studio B mag natuurlijk niet ontbreken. Hier nam Elvis Presley zijn grote hits op. Wanneer we de plek bereiken overvalt me toch weer het gevoel dat we een ontmoeting me de geschiedenis hebben.
Hoe het allemaal begon met Elvis zullen we zien als we in Memphis zijn. Het wordt tijd dat we naar daar trekken.
(wordt vervolgd)
uw popkenner
