De afgelopen jaren kwam ik ze wel eens tegen wanneer ik een platenwinkel frequenteerde: de platen van Angels Die Hard. Telkens nam ik ze ter hand. Ze spraken mij op de één of andere manier aan… die hoezen. Telkens weer die twijfel: kopen of niet. Telkens werd de plaat niet gekocht. Ik kende de muziek niet. Nu, wat mij betreft is dat niet altijd een belemmering. Heb al meer platen gekocht enkel afgaande op de hoes. Soms is me dat goed bevallen, soms dan weer niet.
Nu is er ineens een derde plaat. De paarse tinten op de hoes zijn meer rozig geworden, de naakte dames zelfs verdwenen, ten minste op cover. Het label, andermaal, Heavenhotel van de prettig gestoorde geniale zonderling Rudy Trouvé. Heavenhotel toch stilaan een keurmerk van niet alledaagse kwaliteit.
De nieuwe plaat, Sundowner geheten is mij in de handen gestopt ergens op een hotelkamer in Nashville Tennessee afgelopen zomer en komt vandaag officieel uit!
Sundowner ontstond nadat de drie heren van Angels Die Hard, inspiratie zoekend, ergens op een Aziatisch eiland aankwamen waar ze een bijzonder sujet tegen het lijf liepen: de heer Alain Rylant die aan het bekomen was van een overdosis Bjorn Eriksson, zo gaat het verhaal.
Enfin na wat over en weer gesnuffel besloten de heren de handen in elkaar te slaan. Zo werd Angels Die Hard een kwartet met een stevige ritme basis bestaande uit twee drummers.
Wat de doorslag bleek om de samenwerking aan te gaan was het feit dat Angels Die Hard zwaar onder de indruk bleek van Alain zijn “messenkunde”!
Nu, op die hotelkamer in Nashville was ik ook in het gezelschap van Alain Rylant. Meer nog, het was hij die me het exemplaar van Sundowner in de handen stopte.
Ik was op roadtrip met de genaamde Alain, we werden vergezeld van de voornoemde heer Bjorn Eriksson. Drie weken samen onder weg. Het risico op een overdosis Bjorn Eriksson was dus nu wederom aanwezig. Al kan ik nu al wel verklappen dat dat achteraf gezien nog goed is meegevallen.
En ja, ook ik ging voor de bijl. De “messenkunde” van Alain is effectief en meer dan bewonderenswaardig. Maar dat doet hier verder niet ter zake.
Dus ja ik begrijp waarom Angels Die Hard met Alain in zee gingen. Het feit dat Alain een puik drummer is zal zeker en vast ook hebben meegespeeld.
Het feit dat Alain de opnames, mixing, mastering, videoclipmontage voor zjjn rekening nam zullen ze ook wel niet erg gevonden hebben. Doch genoeg Alain bewierookt. Geen Angels Die hard zonder de andere drie qua.
Misschien stilaan tijd om ons eens over de muziek te buigen.
Komt het door de hoes, het ontstaansverhaal… de plaat in zijn geheel dompelt mij onder in een donkere, zwoele, gevaarlijke, opwindende wereld. Een beetje Apocalyps Now op muziek gezet.
Opener Tears of the Cobra werd reeds vooruitgestuurd met bijhorende clip. Opgenomen in de regenwouden van Indonesië lijkt het of is het toch stiekem een tuin in pakweg Deurne Zuid…
Het nummer opent met enkele 80’s synthklanken waarna de drumroffels invallen, gitaaraanslagen… en hop we zijn vertrokken… deze plaat laat zich perfect degusteren op een roadtrip door pampas maar evengoed door de velden van Zoerle Parwijs.
Angels Die hard doet het zonder zang. Het instrumentale genre dus waar ook de heren van Condor Gruppe zich onder schuilhouden. Van deze band hebben ze ook het filmische karakter gemeen. Al is het bij de Angels een stuk luider, rauwer en gevaarlijker.
Heel wat krautrock maar ook veel, wel ja… andere rock… hier spreekt een gediplomeerd muziekkenner moest je het nog niet doorhebben.
het titelnummer begint als iets van Kraftwerk maar waaiert als snel heel wat andere kanten op zodra de gitaar komt invallen en steeds weer die drums die als een constante door heel de plaat blijven ratelen.
“Dancing Algae” is donker dreigend stukje muziek met een behoorlijke new wave feel.
Het heerlijke “Gutter Glory” heeft dan weer heel wat oosterse sferen in zich, hoe kan het anders.
“Acid Beach” is meer acid dan beach en mondt al snel uit in een geflipte space jam. Waanzin!
Ok, ik heb eindelijk Angels Die hard ontdekt. Dringend tijd om ook die eerste twee platen aan te schaffen en hen vooral eens live te gaan bekijken. Zeer benieuwd hoe de heren levend en wel klinken. Al kan dat niet missen met die twee drums.
Wie verlegen zit om een trip die niet schadelijk is voor de gezondheid en keer op keer kan herbeleefd worden weet wat gedaan! Kopen die handel!
uw popkenner
