2016 wordt een jaar dat we niet snel zullen vergeten. Eén voor in de geschiedenisboekjes zou ik durven opperen. En dat ligt niet alleen aan het feit dat ondertekende 40 jaar werd het afgelopen jaar.
Pietje de Dood heeft zijn zeis te vaak gescherpt dit jaar. Zoveel helden die gevallen zijn. Het is niet meer serieus. Van helden als Leonard Cohen kon je het nog bevroeden maar Prince…
Buiten al die gevallen helden was 2016 bovenal ook een uitzonderlijk sterk muzikaal jaar. Zoveel prachtplaten van zoveel meesters. In vele gevallen gingen dood, verlies en rouw hand in hand met prachtige muziek.
David Bowie en Leonard Cohen kwamen met een requiem, nog nooit vertoond. De manier waarop ze hun eigen nakende einde bezongen. Enkel de aller aller grootsten zijn tot zo iets in staat.
Hoe Nick Cave het verlies van zijn zoon verwerkte… Tja…. Skeleton met als begeleidende film “One More Time with Feeling” sneden door merg en been.
Dichter bij huis maakte Jan Swerts dan weer een plaat over het uiteenvallen van zijn gezin nadat bij hem zelf asperger en bij zijn zoon een zware vorm van Gilles de La Tourette werd vastgesteld. Resultaat: een conceptplaat die diep snijdt en heel wat gevoelens raakt. Zeer veel spijt dat ik er op de bijhorende concerten niet ben geraakt.
PJ Harvey bracht na jaren ook nog eens een plaat uit. Zij nam dan weer de wereld waarin we leven op de korrel. Een wereld waarin het niet bepaald vrolijk rondlopen is. Het bijhorende concert was nog beter dan de plaat.
Wannes Cappelle en Het Zesde Metaal verplaatsen zich dan weer in het leven van een vluchteling in Calais terwijl Antony, excuseer Anohni, de opwarming van de aarde aanklaagt in 4 Degrees.
Om maar te zeggen dat de beste, de mooiste platen van 2016 geen platen zijn om op elk uur van de dag op te leggen maar platen zijn die iets te zeggen hebben.
Verder viel niet alleen mij maar ook de verzamelde pers dat zowel jazz als hiphop/urban weer helemaal in is. Ja, werd helemaal begeesterd door Lemonade van Beyoncé en A Tribe Called Quest met We Got It From Here… Met dank aan Jack White die me de weg naar deze platen wees. Al heeft Jack dan weer niets te maken met Malibu van Anderson .Paak die ik ook zeer wist te pruimen.
Naar mijn bescheiden mening zijn dit de beste platen van het jaar. Weinig vrolijks weliswaar. Daarom waarschijnlijk is de meest beluisterde Warhaus. Behoorlijk verslaafd ben ik eraan geweest. En nog steeds… goed voor ieder moment.
- Nick Cave & The Bad Seeds: Skeleton Tree
- David Bowie – Blackstar
- Leonard Cohen: You Want it Darker
- Radiohead: A Moon Shaped Pool
- Warhaus: We Fucked A Flame Into Being
Platen waar je dus best even voor gaat zitten. 4 van de 5 uit de top 5van beste platen vallen hier ook onder. Veel gezeten dit jaar.
- Anohni: Hopelessness
- Jan Swerts: Schaduwland
- Bon Iver: 22, A Million
- Lyenn: Slow Healer
- The Low Anthem: Eyeland
De mooiste platen waren voor mij dan weer…
- Eriksson Delcroix: Heart Out of it’s Mind
- Melanie DeBiasio: Blackened Cities
- Het Zesde Metaal: Calais
- Agnes Obel: Citizen of Glass
- Echo Beatty: Nonetheless
Hier was het heerlijk mee wegdromen, cruisen over landelijke wegen. Heel veel gedaan de eerste maanden van 2016 met nummer 1. Onlangs na lang terug beluistert en jawel die doet het nog steeds!
Op jazz gebied heb ik het dit jaar vooral binnen de landsgrenzen gehouden. Omdat ik niet verder ben geraakt en ja, omdat die me meer dan beviel.
- Melanie DeBiasio: Blackened Cities
- Dans Dans: Sand
- Brzzvll: First let’s Dance
- Taxiwars: Fever
- Les Blauw: Les Blauw
Mezelf dit jaar getrakteerd op een behoorlijke portie electro. De subtiele variant weliswaar. Behalve Pomrad dan… Man man man… dansen dansen dansen…
- Nicolas Jaar: Sirens
- Oaktree: Dust
- Mala: Mirrors
- Pomrad: Knights
- Milan W.: Intact
- SX: Alphabet
Op het gebied van rock was het niet al te vet dit jaar. Met rock bedoel ik gitaren en drum en bas en voor PJ mochten er ook saxen bij. Volgende platen me dus wel bekoord van redelijk tot behoorlijk veel.
- PJ Harvey: The Hope Six Demolition Project
- Jack White: Acoustic Recordings
- The Last Shadow Puppets: Everything You’ve Come To Expect
- The Kills: Ash & Ice
- Woven Hand: Star Treatment
Me dit jaar dus een beetje gewaagd aan urban/hiphop/r’n’b… en me behoorlijk vermaakt met volgende
- Beyoncé: Lemonade
- Anderson .Paak: Malibu
- A Tribe Called Quest: We Got It From Here…
Beste verzamelaars… Van de prachtige gospel van Blind Willie Johnson tot Griekse volksmuziek… van heel lang geleden allemaal.
- God Don’t Never Change, The Songs of Blind Willie Johnson
- Why The Mountains Are Black: Primeval Greek Village Music: 1907-1960
- Jack White: Acoustic Recordings
- Vinyl, Music From The HBO Original Series, Volume 1
Benieuwd wat 2017 ons weer gaat brengen… geen idee. Al kijk ik al zeer lang uit naar die solo plaat van Stef Kamil Carlens die er al lang zo snel staat aan te komen maar er nu toch in februari zou komen.
En Bjorn Eriksson zou ook met een fijn projectje bezig zijn… iets met zeer oude muziek. Om naar uit te kijken qua.
Fijne feesten,
uw popkenner
Wat een mooie lijstjes, waarvoor dank! Van veel dezelfde platen heb ik ook genoten, verschillende andere zette ik nu op mijn te ontdekken-lijst. Dat wordt dan iets voor 2017.
Meest opgezet dit jaar: warhaus. In de categorie ‘meest recente aankopen’ dan toch. De laatste stap naar aankoop werd gezet door t lezen van een eerdere blog op deze webstek. Dank en hulde! De eerste stap was t lezen van de ronduit lovende recentie in Oor. Zelden waren zij zo positief…
H.